twojababka

twojababka

Witam wszystkich.

Zawsze sceptycznie podchodziłem do wszelkich for, grup dyskusyjnych, blogów itp. Byłem „biernym” użytkownikiem internetu, w końcu jednak przemogłem się i postanowiłem napisać na tym forum po w związku ze zmianami, jakie zaszły we mnie od kiedy zacząłem się interesować PU.

Ale zacznijmy od początku. Większość swojego życia hmm... przeżyłem nie wykorzystując swoich zdolności i możliwości w pełni. Od kiedy pamiętam, najważniejsza była nauka. Kiedy koledzy kopali piłkę, ja wolałem czytać książki. Żyłem w nieświadomości, siedziałem w swoim „comfort zone” i nie wychylałem się. Miałem wiele okazji, by kierować ludźmi, przewodzić, ale wiązało się to z podjęciem odpowiedzialności. Lepiej było wytłumaczyć się, że wole spędzić czas na nauce. Tak minęłą podstawówka, gimnazjum, liceum. Potem poszedłem na studia. I wtedy się zaczęło.

Nie interesował mnie kierunek który wybrałem, w międzyczasie miałem problemy z dziewczyną. Miałem napisać, że był to najgorszy rok mojego życia, ale zmieniłem zdanie w trakcie pisania. Raczej powinienem być wdzięczny. „Dzięki” cierpieniu i przykrościom, które mnie spotkały otworzyły mi się oczy. Pomyślałem: „nie chcę tak przeżyć życia, chcę zmian”. Zacząłem szukać. W moje ręce trafiło kilka książek motywacyjnych i wtedy to stanąłem na drodze, którą podążam do dzisiaj. Przeczytałem setki książek, staram się rozwijać swoją osobowość, charakter, ciało i ducha. Staram się angażować gdzie tylko jest okazja, choć czasem jeszcze odzywa się we mnie „stare JA”. Wiem jednak, że siedzenie w książkach daleko mnie nie zaprowadzi, ważne są stosunki z ludźmi, inteligencja emocjonalna.

Sztukę podrywu rozumiem jako sposób rozwoju siebie i swoich relacji z innymi, zwłaszcza kobietami. Wielki wpływ wywarła na moją psychikę, bo kiedyś tak... byłem miśkiem, popełniałem większość błędów, choć też stosowałem czasami nieświadomie niektóre zasady PUA. Jednak zawsze dochodziłem do momentu, gdzie nie wiedziałem co dalej, jaki jest następny krok i prędzej czy później rzeczy szły nie po mojej myśli, choć nie miałem pojęcia czemu tak jest.

Napisałem, że sztuka podrywu miała duży wpływ na moją psychikę. Wychowany w wierze chrześcijańskiej bałem się bliższego kontaktu, pocałunku, seksu z dziewczyną, co do której nie mam pewności, że będzie moją żoną. Wiem – dziwne. Ale z czasem zdałem sobie sprawę, jak Kościół nas ogranicza, interpretuje Pismo jak mu jest wygodnie. Teraz zamiast chodzić rozdarty wewnętrznie, wiem, że dobrze się bawiąc sprawiam przyjemność nie tylko sobie, ale też kobietom.

Czego oczekuję? Chcę poprawić swoje kontakty z ludźmi, wzmocnić swój charakter (samiec alfa). Chcę też mieć pewność, że będę mógł w przyszłości zadowolić kobietę, z którą będę w LTR, żeby nie stać się miśkiem, lub nie dać się w odstawkę z powodu jakiegoś naturszczyka.

Na razie koniec, bo jeszcze napiszę field raport. Bo właśnie z tego powodu m. in. postanowiłem napisać, żeby podzielić się i potwierdzić, że to faktycznie działa Very Happy

.